Wow!!

Wow!! Hoe bizar is dit!! Je stapt in een vliegtuig en als je uitstapt zit je in een totaal andere wereld!!

Ik zal bij het begin beginnen.
Vrijdagnacht half 3 gaat de wekker, eindelijk is het zover!
Om 4.40 kwamen we aan op schiphol en hebben we ingecheckt.
Via Heathrow zijn we naar Chennai gevlogen. Het vliegtuig waar we na Heathrow inzaten was erg luxe. Het eerste uur waren we al zoet met alle speeltjes die op onze stoel lagen.
Ook keken we onze ogen uit. De stewardessen hadden traditionele Indiase kleding aan, en om ons heen zaten allemaal Indiase families.
Toen we eenmaal Chennai aankwamen en het vliegtuig uitgingen kwam de warmte ons tegemoet.
Ons dikke vest kon meteen uit.
Bij de bagageband moesten we heel lang wachten, elke minuut werden we banger dat onze tassen niet waren meegekomen. Het aantal mensen die om de band heen stonden werd minder en minder. Er kwam ook geen nieuwe bagage meer bij...
Eindelijk kwam er een mannetje naar ons toe die vertelde wat er aan de hand was. Alle bagage was al van de band afgehaald en lag op een stapel ergens anders in de ruimte. Gelukkig we hebben onze bagage nog!

Toen we naar buiten liepen vielen we van de ene verbazing in de andere. Buiten het vliegveld stonden honderden mensen te wachten achter dranghekken. We leken net popsterren. Zo voelde we ons echter niet... Met zware tassen op onze rug, een lange reis achter de boeg en zwetende koppen zagen we er niet op ons best uit :-D

Voor onze reis hadden we een guesthouse geboekt om de eerste nachten te slapen. Met de taxi konden we er makkelijk komen. Maar welke taxi?? Allemaal mannen kwamen naar ons toe met aanbiedingen maar wie kun je vertrouwen. Gelukkig kun je op dit soort momenten even in het Nederlands overleggen wat we willen doen. Eerst maar eens even geld pinnen anders komen we nergens.
Bij het loket 'pre-paid taxi' hebben we een ticket gekocht en zijn we opzoek gegaan naar een taxi. En eindelijk zaten we in een hele oude witte mercedes. We mochten onze tassen in de achterbak stoppen maar dit durfde we niet aan.
Moe van de reis, de indrukken en alle opdringerige mannen reden we weg.
En ik kan je vertellen: in het donker in India aankomen is niet goed voor je reislust.
Alles ziet er nog armoediger uit zonder de felle kleuren. Een ware cultuurshock kun je het noemen.
Koeien die midden op straat lopen worden ontweken, honden worden overreden, mensen om 3uur 's nachts nog druk aan het werk, toeterende rickshaws en andere auto's, mensen die zich opwarmen aan vuurtjes, vrouwen die gebukt de straat staan te vegen, een man die op hun let, mensen die op de stoep liggen (slapen ze of zijn ze dood?) geur van riool en vuilnis en dit alles terwijl je alleen maar verlangt naar een bed.
Eenmaal aangekomen bij het guesthouse leek het dicht te zijn...Na lang aanbellen en kloppen lukt het ons toch iemand wakker te maken. Papieren vol gegevens moesten worden ingevuld en eindelijk was het dan zover, op weg naar ons bed.
We hadden een twee persoonskamer + een extra persoon. Een matras werd uit een andere kamer gehaald en op de grond erbij gelegd. We vonden het allemaal prima.
Toen kwam het moment van rust en konden we eindelijk uitspreken wat we dachten; "Moeten we in dit land 3 maanden blijven???"

Na een lekkere warme douche hebben we onze klamboe uitgepakt. Er waren helaas geen haken aan het plafond om hem op te hangen dus hebben we een constructie gebouwd zodat de klamboe niet heel de nacht op je gezicht lag.
We leken net drie gevangen visjes in een net.
Ondertussen was het half 6 (Indiase tijd) en begon het al een beetje licht te worden.

" Weltrusten en we kijken morgen wel hoe het land er bij daglicht uitziet, probeer lekker te slapen en maak jezelf niet te druk. We zijn moe en kunnen het daardoor waarschijnlijk niet goed relativeren." Met deze woorden probeerden we elkaar moed in te praten voor het slapen gaan.

Het ontbijt van het guesthouse hebben we gemist, we hadden onze uurtjes slaap hard nodig, en wilde de confrontatie met de buitenwereld zo lang mogelijk uitstellen.

Rond 3uur (Indiase tijd) zijn we naar buiten gegaan. En wat een geweldig land is dit!!!
Mooie kleuren, behulpzame mensen, soms wel een open riool dat je ruikt maar dit vergeet je al snel als de rickshaws je om je oren razen. We konden onze camera niet in onze tas laten zitten en wilden zo snel mogelijk alles vast leggen. (deze foto's probeer ik er zo snel mogelijk op te zetten)

We hebben zojuist even ontbeten (4uur 's middags :-D. Dit was erg lekker. We hadden alle drie iets anders genomen zodat we van elkaar konden proeven.
Hierna zij we opzoek gegaan naar een sim-card. Mijn nummer is 00449884930761
Mijn Nederlandse sim-card doet het niet dus als je me wilt smsen graag op dit nummer.

Waar we vanavond oud en nieuw gaan vieren is nog niet duidelijk. We gaan zo opzoek naar wat chipjes en een flesje wijn en gaan waarschijnlijk in ons guesthouse het nieuwe jaar in.

Dit waren voor nu mijn eerste indrukken.
Ik heb het idee dat dit drie hele leuke, spannende, gezellige, indrukwekkende en boeiende drie maanden gaan worden!!

Ik hoop snel de foto's te kunnen plaatsen.

Heel veel liefs uit het kleurrijke India